CIEKAWOSKI JĘYZKOWE

Pomimo tego, że znamy tę modlitwę na pamięć (przynajmniej w wersji polskiej), należałoby się pochylić nad jej ostatnim fragmentem; część Włochów do dzisiaj modli się słowami „e non ci indurre in tentazione” czyli naszymi „i nie wódź nas na pokuszenie”, natomiast już od 2018 roku proponuje nowe, wierniejsze i co ważniejsze, bardziej logiczne tłumaczenie, czyli „Nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie”, wszak, to nie Bóg wodzi nas na pokuszenie 🙂 I tak Włosi mają „e non abbandonarci alla tentazione” – a my, „nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie”.

_________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Włoskie sformułowanie „któryś jest w niebie” w Ojcze nasz brzmi „che sei nei cieli”, co dosłownie znaczy „który jesteś w niebiosach” (liczba mnoga od „cielo”).
Dlaczego używa się liczby mnogiej „cieli” („niebiosa”)?
Po pierwsze, w oryginalnym tekście greckim Ewangelii Mateusza (6,9) użyta jest liczba mnoga:
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς; co znaczy „Ojcze nasz, który jesteś w niebiosach”.

Po drugie, tak samo jest w łacińskiej Wulgacie: Pater noster, qui es in caelis – również liczba mnoga.

Ponadto, w Biblii często mówi się o „niebiosach” w liczbie mnogiej, ponieważ w tradycji żydowskiej i chrześcijańskiej niebo miało różne poziomy: niebo atmosferyczne (gdzie są chmury), niebo gwiazd (kosmos), i „niebo niebios” – duchowa sfera, w której mieszka Bóg. Liczba mnoga podkreśla zatem wielkość i transcendencję Boga – że jest On ponad całym stworzeniem, zarówno widzialnym, jak i niewidzialnym. Słowo „niebo” w liczbie pojedynczej może sugerować niebo widzialne (np. błękitne niebo). „Niebiosa” (czyli liczba mnoga) odnoszą się do rzeczywistości duchowej – sfery boskiej.